www.oazaholdunow.fora.pl

dawid88

Dziennik nienarodzonego dziecka

1. maja

Dzisiaj w wyniku miłości moich rodziców zostałam powołana do życia.

15. maja

Ukształtowały się moje arterie i ciało rośnie bardzo szybko.

19. maja

Mam już usta. Będę mogła mówić mamie jak bardzo ją kocham!

21. maja

Mogę już kochać moją mamę. Moje serce zaczyna bić. Kto wątpi, że ja żyję?

22. maja

Nie rozumiem, dlaczego moja mama nie zauważyła mojego istnienia...

28. maja

Zaczynają rosnąć moje ręce i nogi. Będę mogła mamę tulić i głaskać i... i...

8. czerwca

Na moich dłoniach ukazały się palce. To świetnie! W

krótce będę mogła nimi wszystko chwytać.

15. czerwca

W dniu dzisiejszym po raz pierwszy moja mama poczuła,

że jestem w niej. Z dnia na dzień czuję, że kocham ją coraz bardziej.

20. czerwca

Obecnie jestem pewna, że jestem dziewczynką.

24. czerwca

Wszystkie moje organy są już ukształtowane. Mogę doświadczać bólu.

6. lipca

Wyrastają mi włosy i brwi. Z każdym dniem staję się piękniejsza!

8. lipca

Moje oczy są już na właściwym miejscu, chociaż powieki jeszcze się nie zamykają.

Wkrótce będę widziała wszystko: całe piękno świata, a przede wszystkim moją kochaną mamę,

która jeszcze nosi mnie w sobie.

19. lipca

Moje serce bije cudownie. Czuję się bardzo pewna i szczęśliwa pod sercem mamy.

20. lipca

Dzisiaj moja mama mnie zabiła...

Największym problemem dzisiejszego Świata jest to że daliśmy sobie wmówić że istota w łonie matki nie jest człowiekiem… tymczasem GDY DOCHODZI DO ZAPŁODNIENIA POWSTAJE NOWY CZŁOWIEK Który najzwyczajniej w świecie rozpoczyna Etap swojego rozwoju … każdy szanujący się lekarz opowiadający się za prawdą przyzna tutaj bez wątpienia rację…

Aborcja to kłamstwo które zabiło miliony…. Nie uświadamiamy sobie tego, ale każdego dnia w zaciszu szarych i ciemnych gabinetów uśmiercane są maleńkie istotki które nie mogą krzyczeć, uciec, zasłonić się przed rękami lekarza… jak często słyszy się od matek brutalne zdanie „ to mój brzuch i moja sprawa…” idzie się często na łatwiznę dokonując aborcji bo przecież te „ coś” nie przypomina jeszcze do końca człowieka nie mówi… a popatrzmy jakie wielkie oburzenie społeczeństwa wywołują sprawy katowania albo morderstw małych, już narodzonych dzieci… nasuwa się więc pytanie dlaczego aborcja jest akceptowana przez tak wiele osób? Czy możemy coś z tym problemem zrobić ??

Jest jeden sposób który nie jest skomplikowany a dzięki niemu

Możemy pomóc tym małym bezbronnym dzieciom… tym sposobem jest Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego i o tym dziele chciałabym wam dzisiaj powiedzieć.

Historia DA

Dzieło Duchowej Adopcji powstało po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 r. ojcowie paulini w kościele Świętego Ducha w Warszawie rozpoczęli dzieło Duchowej Adopcji, które miało być jedną z form wypełniania Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego. Duchową Adopcję propagowaną w Polsce pobłogosławił Ojciec Święty Jan Paweł II w liście skierowanym do ks. prałata Franciszka Kołacza, Krajowego Moderatora Ruchu Domowego Kościoła.

Czym jest??

modlitwą w obronie poczętego życia, osobistym wypełnianiem Jasnogórskich Ślubów Narodu ,pomocą dla osób cierpiących z powodu grzechu aborcji, przejawem religijności Polaków,

uwrażliwieniem społeczeństwa na wartość życia, zadośćuczynieniem dla osób cierpiących z powodu aborcji.

Zasady DA

Zasady Duchowej Adopcji są proste. Jest to modlitewne zobowiązanie złożone najlepiej przy ołtarzu, podjęte przez konkretną osobę w intencji jednego dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Imię tego dziecka jest znane jedynie Bogu. Przez dziewięć miesięcy osoba podejmująca Duchową Adopcję ogarnia modlitwą dziecko i jego rodziców, prosząc Boga o szczęśliwe jego narodzenie. W ten sposób staje się duchowym rodzicem tego dziecka. Na modlitwę Duchowej Adopcji składa się jeden dziesiątek Różańca Świętego, codzienna modlitwa, której tekst podajemy, oraz dodatkowa dowolna ofiara czy wyrzeczenie - jak post lub walka z nałogiem.

Duchową Adopcję może podjąć każdy. Najpierw można objąć modlitwą tylko jedno dziecko. Po jej zakończeniu można adoptować duchowo kolejne, pod warunkiem dopełnienia poprzednich zobowiązań. Należy pamiętać o codziennym wypełnianiu przyrzeczeń, w razie jednorazowego zapomnienia trzeba wydłużyć okres modlitwy o jeden "zapomniany" dzień. W przypadku dłuższej przerwy, modlitwę trzeba podjąć na nowo od początku.

Po zdecydowaniu się na duchowa adopcje należy złożyć prywatne przyrzeczenie. Powinno się tego dokonać przed wizerunkiem Ukrzyżowanego lub Matki Najświętszej.

Formuła przyrzeczenia

Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci, wiedziony(a) pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, (ja, ....................) postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia .................... w Święto / Uroczystość .................... biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy każdego dnia modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu.

Postanawiam:

* odmówić codzienną modlitwę w intencji nienarodzonego
* codziennie odmówić jedną tajemnicę różańca
* przyjąć nadto (nieobowiązkowo) postanowienia:
o ....................
o ....................
o ....................

Przykłady dodatkowych postanowień

częsta Spowiedź i Komunia Święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym, dodatkowe modlitwy, (litanie, nowenny, koronki...).

· Kto może podejmować duchową adopcję.
Każdy - osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku. Jedynie dzieci podejmują ją pod opieką rodziców.

· Ile razy można podjąć duchową adopcję?
Można podejmować ją wielokrotnie, pod warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań.

· Czy trzeba za każdym razem składać przyrzeczenia?
Tak.

· Czy można adoptować więcej niż jedno dziecko?
Duchowa adopcja dotyczy jednego dziecka.

· Czy wiemy jakiej narodowości będzie dziecko?
Nie wiemy. Imię dziecka zna jedynie Bóg.

· Skąd pewność, że Bóg wysłucha mojej modlitwy?
Naszą pewność opieramy na wierze we Wszechmoc i nieograniczone Miłosierdzie Boże. Bóg jest Dawcą Życia i Jego wolą jest, by każde poczęte dziecko żyło i było otoczone miłością rodziców.

· Czy jest grzechem, jeżeli danego dnia zapomni się odmówić modlitwę?
Zapomnienie nie jest grzechem. Grzechem jest świadome i dobrowolne zlekceważenie składanego Bogu przyrzeczenia.

· Czy przerywa się duchową adopcję, gdy zaniedbało się modlitwę przez dłuższy czas?
Długa przerwa (miesiąc, dwa) przerywa duchową adopcję. Należy wtedy ponowić przyrzeczenie i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy duchową adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę o opuszczone dni.

· Czy duchową adopcję mogą podejmować osoby żyjące w związkach niesakramentalnych?
Tak, podobnie jak i osoby rozwiedzione

· Czy ważna jest duchowa adopcja podjęta przez radio? Tak .

· Czy przyrzeczenia duchowej adopcji muszą być składane w formie uroczystej, wyłącznie w kościele w obecności kapłana?
Wskazane jest, by przyrzeczenia były przeprowadzane uroczyście, chociaż można je złożyć także prywatnie.

· Czy duchową adopcję mogą podejmować osoby, które nie uczestniczyły w przygotowaniach - chore, niepełnosprawne, w sędziwym wieku?
Tak. Mogą podejmować prywatnie.

· W jaki sposób można złożyć przyrzeczenia prywatnie?
Odczytać formułę przyrzeczenia (najlepiej przed Krzyżem lub obrazem) i od tego momentu przez kolejnych dziewięć miesięcy odmawiać jedną dowolnie wybraną tajemnicę różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców. Dla zapamiętania dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy.

Własne refleksje na temat DA Very Happy

an. Marta Rasskowska